Donderdag 29 mei 2003

Iedereen heeft vannacht liggen woelen en de eerste tijd voor het slapen gaan aan de laatste afdaling en de tocht van gisteren liggen denken. Na een goede nachtrust schuiven we aan bij de ontbijttafel. Deze is nog leeg, maar we kunnen ons ontbijt even later afhalen aan de toonbank, die veel weg heeft van een AC restaurant met zijn roest vrijstalen afhaal centrum. Hier in de refugio is er alleen wat minder keus. Wederom bakjes jam, biscottes en koffie met koekjes, om wee van te worden. Ron vraagt in zijn beste Spaans: "bacon and eggs?"

De waard begrijpt Ron niet direct, maar nadat Ron wederom in zijn beste Spaans bacon and eggs herhaalt, begint de waard met zijn hoofd te knikken en zegt: "Si." Hij heeft zelfs een heel stuk bacon waar hij met de snijmachine de plakken afsnijdt. Niet veel later zitten we aan de gebakken eieren met spek, we kunnen de kok wel zoenen en niet te vergeten Ron. Terwijl we aan het eten zijn staan de schoenen buiten in de zon te drogen.

Voor eerst in deze vakantie starten we met een volle maag. Vandaag hoeven we alleen nog maar bergaf te lopen. Het is nog steeds warm weer. Ook nu lopen we weer fout en moeten een riviertje oversteken. Omdat de zolen van mijn bergschoenen er bijna af liggen en derhalve met tape bij elkaar worden gehouden, loop ik door de rivier met bepakking en mijn schoenen aan. Voor ik het weet sta ik tot mijn middel in het water. Franz gaat op blote voeten, maar omdat hij altijd geluk heeft en zich verstapt, schept hij alsnog zijn schoenen vol met water. Zonder leedvermaak hebben wij aandachtig gekeken naar Franz zijn pech. Even later pikken we de route weer op en steken met een bruggetje de rivier voor de tweede keer over. We hadden helemaal niet hoeven oversteken dus ik loop voor niets in mijn schoenen te soppen.

Als we om kwart over één onze rugzakken in Eriste afdoen, zijn er zoutranden op onze rug te zien. Het is schitterend weer dus we nemen onder de luifel in de schaduw plaats. We zijn nog steeds niet over de verbranding van dinsdag heen. Terwijl wij op het eten wachten, natuurlijk met een koud biertje, liggen onze sokken en staan onze schoenen op het terras te drogen. Omdat het wachten op de uitgebreide maaltijd met sla en vlees enige tijd duurt wagen wij ons aan een tweede biertje. We bellen tijdens het wachten ook onze vrouwen, waarbij een ieder zich opgelucht voelt na de zware tocht van gisteren.

Taida komt ons met haar zwangere buik ophalen, want het is nog maar een paar kilometer lopen naar Benasque. Bij Taida thuis aangekomen leggen we onze rugzakken af om snel nog in het dorp een paar biertjes te halen. We halen droge worst en kaasjes voor de meiden en ik haal een cadeautje voor Jelle. We brengen een kort bezoek aan het skigebied van Benasque waar Luke altijd skiet en om even over achten nemen we nog maar weer een biertje in het dorp.

We hebben met Taida afgesproken om samen met haar ’s avonds wat te gaan eten. Omdat zij tot tien uur moet werken zitten we pas om halfelf bij de pizzeria. Voor de verandering nemen we maar eens een wijntje bij het eten. Na alle gedane arbeid van de afgelopen dagen hebben we dat wel verdiend.

Om twaalf uur duiken Franz en Ryan direct bij terugkomst in Taida’s appartement in bed. Ron, Luke en Ronald staan nog even met Taida te praten en vertellen over de Vodka met Pomelo van de heenreis, waarop Taida op haar drank voorraad wijst en zegt dat wij gerust een Vodkaatje mogen inschenken. Taida gaat naar bed en gedrieën denken we erover om ook naar bed te gaan tot we tot de conclusie komen dat het zeer onbeleefd is niet een Vodka te nemen wanneer Taida dat aanbiedt. Na het eerste glas zeg ik: "Wanneer we maar één glas nemen lijkt het net of we haar gastvrijheid niet weten te waarderen en dat we het als een verplichting zien om een glas Vodka te nemen. We zijn dus wel verplicht een tweede glas te nemen."

Afijn, na een goed uur weten wij de gastvrijheid van Taida volledig op waarde te schatten en is de literfles Vodka leeg. Gelukkig heeft Taida nog een fles J&B whisky die wij al pratend op het balkon voor de helft ledigen. Om drie uur hebben we alle ins & outs van de vakantie doorgenomen en duiken, lees omvallen, in bed cq. Bank.

< woensdag

vrijdag >